Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak vazife yapan davacı tarafından, kontratının yenilenmemesine ait sürecin iptali için dava açılmıştır.
İlk derece mahkemesi davayı reddetmiş lakin Danıştay bu kararı aşağıdaki münasebet ile bozmuştur:
Davacının kontratının yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49/8. hususunda yer Meydan “Belediyenin yıllık Yekün işçi masrafları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Adap Kanununa nazaran belirlenecek tekrar değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararı uyarınca davalı yönetimin mali yetersizliği gösterilmiştir.
Bu düzenleme yönetime yeni alınacak işçileri kapsayıp, mevcut işçisi kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün Muhtemel değildir.
T.C. DANIŞTAY ONİKİNCİ DAİRE
Esas : 2019/7445
Karar : 2020/2322
Tarih : 15.06.2020
İSTEMİN KONUSU:
Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:2019/1700 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
DAVA KONUSU İSTEM:
Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak misyon yapan davacı tarafından, mukavelesinin yenilenmemesine ait 04.01.2017 tarih ve 18652344.929/48 sayılı sürecin iptali ile bu süreç sebebiyle uğranıldığı ileri sürülen özlük ve mali haklarının ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:
Mardin 2. idare Mahkemesince verilen 30/03/2018 tarih ve E:2017/561, K:2018/1118 sayılı kararda; mukavele müddetinin sona ermesi nedeniyle davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet mukavelesinin yenilenip yenilenmemesi konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu, davalı idarece yapılan işçi harcamalarının yönetimin bütçe gelirinin %30’unu aşmış olduğu hususu da dikkate alındığında takdir yetkisinin gerekçeli ve objektif olarak kullanıldığı, mahkeme kararıyla da yönetimin mukavele imzalamaya zorlanamayacağı hususu gözetildiğinde, dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge idare Mahkemesi kararının özeti: Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesince; istinaf müracaatına bahis Mardin 2. idare Mahkemesi kararının hukuka ve yönteme Müsait olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen tezlerin Laf konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Yolu Kanunu’nun 45. hususunun üçüncü fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN ARGÜMANLARI:
Davacının hizmetine duyulan gereksinimin ne halde sona erdiğinin somut bilgi ve evraklarla ortaya konulamadığı, hukuken geçerli bir Sebep olmaksızın mukavelenin yenilenmemiş olduğu, öteki yandan 2019 tarihinden itibaren tekrar görevlendirildiği ileri sürülerek, idare Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Kararın bozulmasını gerektirecek bir Sebep bulunmadığı, bu nedenle kararın onanması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK YARGICININ KANISI:
Temyiz isteminin kabulü ile Bölge idare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki dokümanlar incelendikten sonra, belge tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıyeten bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:
İNCELEME VE MÜNASEBET:
MADDİ OLAY:
5393 sayılı Belediye Kanununun 49. unsurunun üçüncü fıkrası uyarınca davalı yönetimde kontratlı biyolog olarak vazife yapan davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet mukavelesinin yenilenmemesine ait 04.01.2017 tarihli ve 48 sayılı sürecin iptali ile mahrum kalınan maaş ve bütün özlük hakların ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/B bendinde; “Sözleşmeli işçi: Kalkınma planı, yıllık program ve Amel programlarında yer Meydan Değerli projelerin hazırlanması, gerçekleştirilmesi, işletilmesi ve işlerliği için Koşul olan, mecburî ve istisnai hallere münhasır olmak üzere Özel bir Uğraş bilgisine ve ihtisasına muhtaçlık gösteren süreksiz işlerde, Cumhurbaşkanınca belirlenen temel ve yöntemler çerçevesinde, ihdas edilen konumlarda, mali yılla hudutlu olarak kontrat ile çalıştırılmasına karar verilen ve Amele sayılmayan halk hizmeti görevlileridir.” biçiminde tanımlanmıştır.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 49. hususunun üçüncü fıkrasında; “Belediye ve bağlı kuruluşlarında, norm takıma Müsait olarak etraf, sıhhat, veterinerlik, teknik, hukuk, iktisat, bilişim ve bağlantı, planlama, araştırma ve geliştirme, eğitim ve danışmanlık alanlarında avukat, mimar, mühendis, Belde ve bölge plancısı, çözümleyici ve programcı, tabip, uzman tabip, ebe, hemşire, veteriner, kimyager, teknisyen ve tekniker üzere uzman ve teknik işçi yıllık kontrat ile çalıştırılabilir. Kontratlı işçi eliyle yürütülen hizmetlere ait boş takımlara ayrıyeten Nakil yapılamaz. Bu işçinin, yürütecekleri hizmetler için ihdas edilmiş takım unvanının gerektirdiği nitelikleri taşımaları kuraldır.” kararına, anılan hususun 8. fıkrasında ise; “Belediyenin yıllık Yekün işçi masrafları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Yol Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz. Nüfusu 10.000’in altında olan belediyelerde bu Oran yüzde kırk olarak uygulanır. Yıl içerisinde aylık ve fiyatlarda beklenmedik bir artışın meydana gelmesi sonucunda işçi masraflarının Laf konusu oranları aşması durumunda, cari Yıl ve izleyen yıllarda işçi masrafları bu oranların altına ininceye kadar yeni işçi alımı yapılamaz. Yeni işçi alımı nedeniyle bu oranın aşılması sebebiyle oluşacak halk ziyanı, zararın oluştuğu tarihten itibaren hesaplanacak yasal faiziyle Bir arada belediye liderinden Tahsil edilir. İşçinin her türlü alacakları vaktinde ve öncelikle ödenir” kararına yer verilmiştir.
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Davalı yönetimin savunmasında, kontrat mühletinin sona ermesi nedeniyle mukavelenin yenilenip yenilenmeyeceği konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu belirtilmiştir. Yönetimlerin kontratlı işçi istihdamı konusunda takdir yetkileri bulunmakta ise de, bu yetkinin sınırsız, soyut ve mutlak nitelikte olmadığı, halk faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek kullanılabileceği olağandır.
Davacının mukavelesinin yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49/8. hususunda yer Meydan “Belediyenin yıllık Yekün işçi sarfiyatları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Tarz Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararı uyarınca davalı yönetimin mali yetersizliği gösterilmiş ise de, anılan düzenlemenin yönetime yeni alınacak çalışanları kapsayıp, var çalışanları kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün Muhtemel olmadığı görülmektedir.
Diğer yandan, belgede var bilgi ve evraklardan, davacının 2019 yılında kontratlı işçi (biyolog) olarak tekrar istihdam edildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda, mukavelenin yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının misyonunda yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı konuları gözönüne alındığında, dava konusu süreçte hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu prestijle, davanın reddi istikametindeki Mardin 2. idare Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize mevzu Bölge idare Mahkemesi kararında hukuksal isabet bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının 2577 sayılı Kanun’un 49. hususuna Müsait bulunan temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait idare Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize bahis Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:2019/1700 sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Kullanılmayan 73,10 TL yürütmeyi durdurma harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. Tekrar bir karar verilmek üzere belgenin Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesine gönderilmesine, (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere) 15.06.2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI oy :
Temyize husus karar ve dayandığı münasebet hukuk ve tarza Müsait olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, davacının temyiz isteminin reddi ile temyize mevzu kararın onanması gerektiği oyuyla karşıt tarafta verilen çoğunluk kararına katılmıyorum.
Yorum Yok