Dava konusu olayda, güvenlik Amiri olarak vazife yapan şahsa “kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut Amel arkadaşlarına karşı Haysiyet kırıcı Laf söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinden Dolayı alt ceza uygulanarak Kınama cezası ile tecziye edilmiştir.
Yargıya intikal eden bu husus hakkında birinci derece mahkemesi, güvenlik Amirinin “kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut Amel arkadaşlarına karşı Haysiyet kırıcı Laf söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinin sabit olduğu, ayrıyeten davacının makam odasında kendisi, eşi ve bir polis memuru ortasında geçen konuşmasının kamuya Aleni alanda geçmesi nedeniyle açık olmadığının kabulüne İmkan bulunmadığı, kendisine karşı fiziki yahut fiili bir hamle olan kişinin bu saldırıyı kaydederek lehine kanıt olarak kullanmasının kişinin savunma hakkı kapsamında olduğu ve ayrıyeten bu kanıt ve tespitlerin Özel hayatın kapalılığını ihlal etmemek kaydıyla ceza hukukundan farklı olarak disiplin hukukunda kanıt olarak kabul edileceği belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Danıştay Beşinci Dairesine temyiz edilen bahis hakkında yapılan değerlendirmede, Anayasanın 32 inci hususunun 6 ncı fıkrasında, “Kanuna alışılmamış olarak elde edilmiş bulgular, kanıt olarak kabul edilemez” kararına atıf yapılarak, dinleme kayıtlarının hukuka alışılmamış kanıt niteliğinde olması nedeniyle disiplin cezasına destek alınmasına İmkan bulunmadığı, Şahit olarak tabirlerine başvurulan bireylerin tabirlerinde de, davacının Haysiyet kırıcı telaffuzlarda bulunduğunu duymadıklarını beyan ettiklerinden Dolayı ilgilinin üzerine atılı fiilin sübuta ermediği anlaşıldığından İdare Mahkemesinin kararını bozmuştur.
DANIŞTAY
Beşinci Daire
temel No :2016/15945
Karar No : 2019/2827
Temyiz Eden (Davacı):…
Karşı taraf (Davalı): İçişleri bakanlığı
Vekili:…
İstemin Konusu: Yozgat idare Mahkemesinin 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Yargılama Süreci:
Dava Konusu İstem: Yozgat ili, Yenifakılı ilçe güvenlik Müdürlüğünde güvenlik amiri olarak vazife yapan davacının ‘‘kendisi ile tıpkı rütbede çalışanlara, astlarına yahut Amel arkadaşlarına karşı Haysiyet kırıcı Laf söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini işlediğinden bahisle güvenlik Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. Unsuru uyarınca 3 günlüğü kadar aylık kesiti cezasıyla cezalandırılması gerekmekte ise de tıpkı Tüzüğün 15 inci hususu uyarınca bir alt ceza uygulanarak kınama cezası ile cezalandırılmasına ait güvenlik Müdürlüğü Merkez Disiplin Şurasının 23/06/2011 tarih ve 2011/391 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özet: Yozgat idare Mahkemesince verilen 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararda; evrakta var soruşturma evrakı, Şahit sözleri ve eki bilgi ve evraklar ile anılan olayla ilgili olarak… isimli polis memuru tarafından kayda alınan ses kaydı CD’sinin dökümünün Birlikte incelenmesinden; Yozgat Vilayet güvenlik Müdürlüğüne 17/09/2010 tarihinde isimsiz olarak gelen e-postanın…. tarafından gönderildiğinden şüphelenilmesi üzerine davacının, ismi geçen polis memurunu odasına çağırdığı ve eşinin de bulunduğu bir ortamda polis memuruna karşı ”…senin ya buradan cesedin Menfaat ya tayinin çıkar… yaptığın Fazla Aka şerefsizlik…” halinde Haysiyet kırıcı kelamlar söylediğinin anlaşılması karşısında, güvenlik Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. hususu kapsamına girdiği anlaşılan aksiyonu nedeniyle tesis edilen dava konusu süreçte hukuka terslik bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Öte yandan, davacının; Türk Ceza Kanunu’nun 133 üncü hususunda, bireyler ortasındaki açık olmayan konuşmaları taraflardan birinin isteği olmadan dinleyenlerin ve kayda alanların cezalandırılacağı öngörüldüğünden, hata olan bir hareket sonucu elde edilen kanıtın hukuken geçerli olamayacağı yolundaki tezine karşılık, davacının makam odasında kendisi, eşi ve bir polis memuru ortasında geçen konuşmasının kamuya Aleni alanda geçmesi nedeniyle açık olmadığının kabulüne İmkan bulunmadığı üzere, kendisine karşı fiziki yahut fiili bir hamle olan kişinin bu saldırıyı kaydederek lehine kanıt olarak kullanmasının kişinin savunma hakkı kapsamında olduğu ve ayrıyeten bu kanıt ve tespitlerin Özel hayatın kapalılığını ihlal etmemek kaydıyla ceza hukukundan farklı olarak disiplin hukukunda kanıt olarak kabul edileceği belirtilerek, anılan teze prestij edilmemiştir. Belirtilen münasebetlerle dava hukuka Müsait bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz Edenin Savları: Davacı tarafından, hukuka alışılmamış olan kanıtlara prestij edildiği ve Noksan soruşturma yürütüldüğü ileri sürülmektedir.
Karşı Tarafın Savunması: Davalı yönetim tarafından temyiz dilekçesinde sübjektif değerlendirmelere yer verildiği ve dilekçede ileri sürülen konuların 2577 sayılı İdari Yargılama Yöntemi Kanunu’nun 49. Unsurunda sayılan sebeplerden hiçbirisine uymadığı belirterek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Sena Parıltı Taş’ın Fikri : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ İSMİNE
Karar veren Danıştay Beşinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinledikten ve evraktaki dokümanlar incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İnceleme ve Münasebet:
Maddi Olay:
Yozgat İli, Yenifakılı ilçe güvenlik Müdürlüğü’nde güvenlik amiri olarak misyon yapan davacı ve tıpkı yerde polis memuru olarak misyon yapan eşi hakkında Yozgat Vilayet güvenlik Müdürlüğüne 17/09/2010 tarihinde gelen isimsiz elektronik postada; davacının eşinin işe hiç gitmediği, davacının eşine ayrımcılık yaptığı, bunların mobese kayıtlarında da var olduğu belirtilmiştir.
Bu elektronik postanın… isimli polis memuru tarafından gönderildiğinden şüphelenilmesi nedeniyle, davacının, eşinin de bulunduğu bir ortamda ismi geçen polis memuruna karşı Haysiyet kırıcı kelamlar söylediği savında bulunulması üzerine başlatılan disiplin soruşturması sonucunda davacının, ‘kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut Amel arkadaşlarına karşı Haysiyet kırıcı Laf söylemek yahut davranışta bulunmak” fiilini istediğinden bahisle güvenlik Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 5/B-1. hususu uyarınca 3 günlüğe kadar aylık kısmı cezasıyla cezalandırılması gerekmekte ise de, birebir Tüzüğün 15. Unsuru uyarınca bir alt ceza uygulanarak kınama cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bunun üzerine temyizen incelenen dava açılmıştır.
İlgili Mevzuat:
Anayasanın 32 inci unsurunun 6. fıkrasında, ‘‘Kanuna muhalif olarak elde edilmiş bulgular, kanıt olarak kabul edilemez” kararına yer verilmiştir.
güvenlik Teşkilatı Disiplin Tüzüğünün 5/B-1 hususunda, “kendisi ile birebir rütbede çalışanlara, astlarına yahut Amel arkadaşlarına karşı Haysiyet kırıcı Laf söylemek davranışta bulunmak” aylık kesim cezasını gerektiren Fiil ve haller ortasında sayılmış; birebir Tüzüğün ”Bir alt ceza verilmesi” başlıklı 15 inci hususunda ise, ‘‘Kararın verildiği güne kadar geçmiş hizmetleri Olumlu ve sicilleri yeterli olan memurlara Tüzükte gösterilen cezanın bir derece aşağı uygulanabilir. ”kuralına yer verilmiştir.
Hukuki Kıymetlendirme:
Hukuka alışılmamış olarak elde edilen kanıtlara dayanılarak mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği argümanıyla yapılan ferdî müracaat sonucunda Anayasanın Mahkemesince verilen 01/02/2018 tarih ve müracaat No:2014/4704 sayılı kararda; yasal bir temeli olmadan elde edildiği yahut elde ediliş metodu bakımından hukuka alışılmamış olduğu birinci bakışta anlaşılabilen yahut derece mahkemelerince hukuka alışılmamış olduğu tespit edilen kanıtların yargılamada Biricik yahut belirleyici kanıt olarak kullanılmasının hakkaniyete Müsait yargılama hakkı bakımından Problem oluşturabileceği; hakkaniyete Müsait bir yargılamanın, kanıtların gerçekliği ve güvenilirliği konusundaki kuşkuların giderilmesini ve kanıtların güvenilirliğine ve gerçekliğine tesirli bir formda itiraz etme fırsatının tanınmış olmasını Mecbur kıldığı vurgulanmıştır.
Olayda; … isimli polis memuru tarafından, kendisi ile davacı ve davacının eşi ortasında geçen konuşmaların kayda alındığı ve bu ses kaydındaki konuşmalarda davacının ismi geçen polis memuruna, ”… senin ya buradan cesedin Menfaat ya tayinin çıkar… yaptığın Fazla Aka şerefsizlik..” halinde Haysiyet kırıcı kelamlar söylediğinin sabit olduğu gerekçesiyle dava konusu sürecin tesis edildiği görülmektedir.
Lakin, Anayasanın 32 inci hususu kararı ile Anayasa Mahkemesince mevzuya ait belirlenen genel unsurlar Bir arada değerlendirildiğinde, anılan dinleme kayıtlarının hukuka karşıt kanıt niteliğinde olması nedeniyle disiplin cezasına destek alınmasına İmkan bulunmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Kanuna ters olarak elde edildiği Aleni olan dinleme kayıtları kıymetlendirme dışı bırakılarak diğer meczuplar istikametinden uyuşmazlık konusu Hadise değerlendirildiğinde ise, Şahit olarak tabirlerine başvurulan şahısların tabirlerinde, davacının Haysiyet kırıcı telaffuzlarda bulunduğunu duymadıklarını beyan ettiklerinin görülmesi karşısında, davacının üzerine atılı fiilin sübuta ermediği anlaşıldığından, dava konusu süreçte hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu prestijle, davanın reddi tarafındaki yönetim Mahkemesi kararında tüzel isabet bulunmamaktadır.
Karar Sonucu:
Açıklanan nedenlerle;
1. 2577 sayılı Kanun’un 49. Hususuna Müsait bulunan davacının temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait temyize husus Yozgat idare Mahkemesinin 17/02/2012 tarih ve E:2011/1242, K:2012/171 sayılı kararının Bozulmasına,
3. Yine bir karar verilmek üzere belgenin anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (geçici 8. Unsuru uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. Unsurunun 1. Fıkrası uyarınca bu kararın bildiri tarihini izleyen 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu Aleni olmak üzere, 16/04/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
Yorum Yok