CHP, birinci olarak yeni infaz yasasının “şekil yönünden” iptali ve yürürlüğünün durdurulması istemiyle Anayasa Mahkemesine başvurmuş, bu 17 Temmuz 2020’de Yüksek Mahkeme tarafından oy çokluğuyla reddedilmişti. Anayasa Mahkemesi genel Şurası, CHP’nin, kanunun iptali istemiyle asıldan yaptığı ikinci başvurusunu da oy çokluğuyla reddetmişti.
Yüksek Mahkemenin ikinci müracaatın da reddine ait kararının münasebeti Resmi Gazete’de yayımlandı.
Gerekçede, kanun koyucunun şartlı salıverilme, kontrollü hürlük önlemi uygulanarak cezanın infazı ile Aleni ceza infaz kurumuna geçmenin şartlarını anayasal kararlara, toplumsal kaide ve gereklere nazaran serbestçe belirleyebileceği Anlatım edildi.
Dava konusu kurallarla, hükümlü yahut tutukluların hangi Cin cürümler kapsamında ceza infaz kurumundan çıkartılacakları, bu hususta hangi makamın yetkili olduğu konularının açık, net ve anlaşılır formda düzenlediği belirtilen münasebette, kurallarla öngörülen ayrımın da objektif ve makul bir temele dayanmadığının söylenemeyeceği kaydedildi.
Gerekçede, kurallar kapsamındaki cürümlerin tipleri, özellikleri gözetildiğinde, kurallara mevzu cürümlerden mahkum olan mahkumların şartlı salıverilebilmesi için belirlenmiş oranların, Aleni yahut kapalı ceza infaz kurumunda çekilmesi gereken mühlet ile disiplin cezalarının kaldırılma kurallarının, ölçüsüz bir tarafının de bulunmadığı bildirildi.
Yüksek Mahkemenin münasebetinde, şu tabirler yer aldı:
“Her ne kadar dava dilekçesinde terör cürmü kavramının siyasallaştığı, rastgele bir şiddete başvurmamış barışçıl muhaliflerin kelam, niyet ve yazılarının da terör hatası kavramına iç edildiği, bu prestijle da dava konusu kurallarla Anlatım özgürlüğü garantisi altında bulunan aksiyonların cezalandırılmak istendiği sav edilmiş ise de bu argümanlar dava konusu olmayan 3713 sayılı kanun kararlarının yorumlanmasına ve uygulanmasına ilişkindir. Bu prestijle tez edilen konular yerindelik kapsamında olup anayasal kontrolün konusu dışında kalmaktadır.”
Gerekçede, iptali istenen bir Öbür kuralın, silahlı örgüt Üye olmamakla Birlikte örgüt ismine cürüm sürece, örgüte yardım, örgüt propagandası kabahatlerinden mahkum olanların şartlı salıverilmeleri için müddetli mahpus cezalarının 4’te 3’ünü ceza infaz kurumlarında çekmiş olmaları kuralını öngördüğü hatırlatıldı. Dava dilekçesinde, bunun, hukuk devleti unsuruyla bağdaşmadığının ileri sürüldüğü belirtilen münasebette, şu tespitler yapıldı:
“Kurallarla anılan kabahatlerin yükü, niteliği, tehlikeliliği ve tüzel mevzuları gözetilerek, bu hatalar bakımından daha ağır bir infaz yönteminin öngörülmesinin amaçlandığı anlaşılmaktadır. Bu hedefi gerçekleştirme yolu, bu hedefte hangi yom ve araçların tercih edileceği kanunu koyucunun takdir yetkisi kapsamında olup, halk faydası dışında bir Gaye güttüğü saptanmayan kuralların, hukuk devleti unsuruna ters olduğu söylenemez.
Ceza ve ceza yerine geçen Emniyet önlemleriyle bunların infazına ait kurallar, anayasanın hususa ait kuralları başta olmak üzere, ülkenin toplumsal, kültürel yapısı, etik pahaları ve ekonomik hayatın gereksinimleri göz önüne alınarak saptanacak ceza siyasetine nazaran belirlenir. Buna nazaran hangi fiilin cürüm sayılacağı, cezanın çeşidi ve ölçüsü ile infaza ait yasal düzenlemeler, temelde devletin hata ve ceza siyasetine bağlı bir mevzudur. Bu takdir alanı, ceza sisteminin tamamlayıcı kısmını oluşturan infaz hukuku için de geçerlidir. Bu nedenle kanun koyucu, şartlı salıverilme, kontrollü hürlük önlemi uygulanarak cezanın infazı ile Aleni ceza infaz kurumuna geçmenin şartlarını, anayasal kararlara, toplumsal koşul ve gereklere nazaran serbestçe belirleyebilir. “
– 90 bin kişinin cezaevlerinden tahliye edilmesi sağlanmıştı
Ceza ve Emniyet Önlemlerinin İnfazı Hakkında kanun ile Birtakım Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, TBMM’de 14 Nisan 2020’de kabul edilerek yasalaşmıştı. Bu kanun uyarınca yaklaşık 90 bin kişinin cezaevlerinden tahliye edilmesi sağlanmıştı.
Yorum Yok