Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak vazife yapan davacının kontratının yenilenmemesi sebebiyle dava açmıştır.
Birinci derece mahkemesi, hizmet mukavelesinin yenilenip yenilenmemesi konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu, Belediyenin işçi harcamalarının yönetimin bütçe gelirinin %30’unu aşmış olduğu hususu da dikkate alınmak suretiyle takdir yetkisinin gerekçeli ve objektif olarak kullanıldığı, mahkeme kararıyla da yönetimin kontrat imzalamaya zorlanamayacağı konusunu gözeterek süreci hukuka Müsait bulmuştur.
Bölge idare Mahkemesi, birinci derece mahkemesinin kararı onamıştır.
Danıştay Onikinci Dairesi, Belediye tarafından kontratın yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49 uncu unsurunun 8 inci fıkrasında yer Meydan ‘‘Belediyenin yıllık Yekün işçi sarfiyatları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Tarz Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararın yönetime yeni alınacak çalışanları kapsadığı, var işçisi kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün Muhtemel olmadığı, mukavelenin yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının misyonunda yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı sonucuna varılarak kararı bozmuştur.
T.C
DANIŞTAY
Onikinci Daire
Esas No: 2019/7445
Karar No: 2020/2322
Anahtar Sözler: -Belediye,
-Sözleşmeli İşçi,
-Sözleşme Yenilememe
Özeti: Sözleşmenin yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının misyonunda yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı konuları göz önüne alındığında, dava konusu süreçte hukuka uygunluk bulunmadığı hakkında.
Temyiz Eden (Davacı):. ‘u temsilen . Sendikası
Vekili : Av.
Karşı taraf (Davalı) : Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi genel Müdürlüğü
Vekili : Av.
İstemin Konusu : Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:22019/1700 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Yargılama Süreci:
Dava Konusu İstem: Mardin Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Mardin Su ve Kanalizasyon Yönetimi genel Müdürlüğü bünyesinde kontratlı işçi statüsünde biyolog olarak misyon yapan davacı tarafından, mukavelesinin yenilenmemesi ait 04.01.2017 tarih ve 18652344.929/48 sayılı sürecin iptali ile bu süreç sebebiyle uğranıldığı ileri sürülen özlük ve nakdî haklarının ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Mardin 2. idare Mahkemesince verilen 30/03/2018 tarih ve E:2017/561, K:2018/118 sayılı kararda; kontrat müddetinin sona ermesi nedeniyle davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet kontratının yenilenip yenilenmemesi konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu, davalı idarece yapılan işçi harcamalarının yönetimin bütçe gelirinin %30’unu aşmış olduğu hususu da dikkate alındığında takdir yetkisinin gerekçeli ve objektif olarak kullanıldığı, mahkeme kararıyla da yönetimin kontrat imzalamaya zorlanamayacağı hususu gözetildiğinde, dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge idare Mahkemesi Kararının Özeti: Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesince; istinaf müracaatına bahis Mardin 2. idare Mahkemesi kararının hukuka ve yönteme Müsait olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen argümanların Laf konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı idare Yargılama Adabı Kanunu’nun 45. Unsurunun üçüncü fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.
Temyiz Edenin Argümanları: Davacının hizmetine duyulan gereksinimin ne formda sona erdiğinin somut bilgi ve evraklarla ortaya konulamadığı, hukuken geçerli Sebep olmaksızın kontratın yenilenmemiş olduğu, diğer yandan 2019 tarihinden itibaren tekrar itibaren tekrar görevlendirildiği ileri sürülerek, Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.
Karşı Tarafın Savunması: Kararın bozulmasını gerektirecek bir Sebep bulunmadığı, bu nedenle kararın onanması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi: Dilek YÜCEL
Düşüncesi: Temyiz İsteminin kabulü ile Bölge idare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ İSMİNE
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten sonra, evrak tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında yarıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:
İnceleme ve Münasebet:
Maddi Olay:
5393 sayılı Belediye Kanununun 49. Hususunun üçüncü fıkrası uyarınca davalı yönetimde kontratlı biyolog olarak vazife yapan davacı ile davalı yönetim ortasında imzalanan hizmet kontratının yenilenmemesine ait 04.01.2017 tarihli ve 48 sayılı sürecin iptaline ile mahrum kalınan maaş ve bütün özlük hakların ödenmesine karar verilmesine istemiyle dava açılmıştır.
İlgili Mevzuat:
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/B bendinde; ”Sözleşmeli işçi: Kalkınma planı, yıllık program ve Amel program ve Amel programlarında yer Meydan Kıymetli projelerin hazırlanması, gerçekleştirilmesi, işletilmesi ve işlerliği için Kural olan, mecburî ve istisnai haller münhasır olmak üzere Özel bir Uğraş bilgisine ve ihtisasına muhtaçlık gösteren süreksiz ilerde, Cumhurbaşkanınca belirlenen temel ve yöntemler çerçevesinde, ihdas edilen konumlarda, mali yılla sonlu olarak kontrat ile çalıştırılmasına karar verilen ve Amele sayılmayan halk hizmeti görevlileridir.” Formunda tanımlanmıştır.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 49. Hususunun üçüncü fıkrasında; ”Belediye ve bağlı kuruluşlarında, norm takıma Müsait olarak etraf, sıhhat, veterinerlik, teknik, hukuk, iktisat, bilişim ve bağlantı, planlama, araştırma ve geliştirme, eğitim ve danışmanlık alanlarında avukat, mimar, mühendis, Belde ve bölge plancısı, çözümleyici ve programcı, tabip, uzman tabip, ebe, hemşire, veteriner, kimyager, teknisyen ve tekniker üzere uzman ve teknik işçi yıllık kontrat ile çalıştırılabilir. Kontratlı işçi eliyle yürütülen hizmetlere ait boş takımlara ayrıyeten Nakil yapılamaz. Bu çalışanın, yürütecekleri hizmetler için ihdas edilmiş takım unvanının gerektirdiği nitelikleri taşımaları kaidedir.” Kararına, anılan unsurun 8. Fıkrasında ise; ”Belediyenin yıllık Yekün işçi sarfiyatları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Adap Kanununa nazaran belirlenecek tekrar değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz. Nüfusu 10.000’in altında olan belediyelerde nu Oran yüzde kırk olarak uygulanır. Yıl içerisinde aylık ve fiyatlarda beklenmedik bir artışın meydana gelmesi sonucunda işçi masraflarının Laf konusu oranları aşması durumunda, cari Yıl ve izleyen yıllarda işçi masrafları bu oranların altına ininceye kadar yeni işçi alımı yapılamaz. Yeni işçi alımı nedeniyle bu oranın aşılması sebebiyle oluşacak halk ziyanı, zararın oluştuğu tarihten itibaren hesaplanacak yasal faiziyle Bir arada belediye liderinden Tahsil edilir. Çalışanın her türlü alacakları vaktinde ve öncelikle ödenir” kararına yer verilmiştir.
Hukuki Kıymetlendirme:
Davalı yönetimin savunmasında, kontrat müddetinin sona ermesi nedeniyle kontratın yenilenip yenilenmeyeceği konusunda yönetimin takdir yetkisinin bulunduğu belirtilmiştir. Yönetimlerin kontratlı işçi istihdamı konusunda takdir yetkileri bulunmakta ise de, bu yetkinin sınırsız, soyut ve mutlak nitelikte olmadığı, halk faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek kullanabileceği alışılmıştır.
Davacının kontratının yenilenmemesi sürecinin münasebeti olarak, 5393 sayılı Kanun’un 49/8. Hususunda yer Meydan ”Belediyenin yıllık Yekün işçi sarfiyatları, gerçekleşen en nihayet Yıl bütçe gelirlerinin 213 sayılı Vergi Yordam Kanununa nazaran belirlenecek yine değerleme katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak ölçünün yüzde otuzunu aşamaz” kararı uyarınca davalı yönetimin mali yetersizliği gösterilmiş ise de, anılan düzenlemenin yönetime yeni alınacak işçileri kapsayıp, var işçileri kapsamaması nedeniyle hukuken kabul edilebilir geçerli bir neden olarak kabulünün Mümkün olmadığı görülmektedir.
diğer yandan, evrakta var bilgi ve dokümanlardan, davacının 2019 yılında kontratlı işçi (biyolog) olarak tekrar istihdam edildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda, kontratın yenilenmemesi sürecinin hukuken kabul edilebilir bir nedene dayanmadığı, davacının misyonunda yetersiz yahut başarısız olduğuna ait rastgele bir tespit bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu prestijle, davanın reddi tarafındaki Mardin 2. idare Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize husus Bölge idare Mahkemesi kararında türel isabet bulunmamaktadır.
Karar Sonucu:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının 2577 sayılı Kanun’un 49. Hususuna Müsait bulunan temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait idare Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize bahis Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 16/10/2019 tarih ve E:2019/1446, K:2019/1700 sayılı kararının bozulmasına,
3. Kullanılmayan 73.10 TL yürütmeyi durdurma harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. Tekrar bir karar verilmek üzere belgenin Gaziantep Bölge idare Mahkemesi 5. idare Dava Dairesine gönderilmesine, (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere) 15/06/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Temyize bahis karar ve dayandığı münasebet hukuk ve yola Müsait olup, bozulmasını gerektirilecek bir neden de bulunmadığından, davacının temyiz isteminin reddi ile temyize husus kararın onanması gerektiği oyuyla karşıt tarafta verilen çoğunluk kararına katılmıyorum.
Yorum Yok