Danıştay İdari Dava Daireleri, Devlet Emniyet Mahkemesi cumhuriyet savcısı olarak daha Evvel misyon yapmış olan davacı hakkında Ankara Valiliği Vilayet güvenlik Müdürlüğünün süreci ile anılan sürecin desteği olan ve 3713 sayılı Terörle Çaba Kanununa nazaran çıkarılan Müdafaa Hizmetleri Yönetmeliği’nin 10. unsurunun iptali istemi ile açılan davayı sonuçlandırdı.
Davanın reddine ait Danıştay Onuncu Dairesinin temyize husus 18/05/2021 tarih ve E:2016/3347, K:2021/2390 sayılı kararının ONANMASINA karar verildi.
Dava muhafaza kararı kaldırılan savı tarafından açılmıştır
Dava konusu süreç, 29/01/2016 tarihinde toplanan Vilayet Müdafaa Komitesinde davacı hakkında uygulanan yakın müdafaa kararının Davet üzerine müdafaa kararına dönüştürüldüğü konusunun davacıya bildirildiği, davacı tarafından anılan karara karşı 21/03/2016 tarihinde Merkez Müdafaa Şurasına itirazda bulunulduğu, fakat kendisine bir karşılık verilmemesi üzerine açılmıştır.
İlgili hakkında yeni bir tehdit yoktur
Devlet Emniyet Mahkemesi cumhuriyet savcısı olarak daha Evvel misyon yapmış olan davacı hakkında yapılan araştırmada, terör örgütlerinin Aleni gayesi olduğuna yahut can güvenliğinin Önemli ve harici tehdit altında olduğuna dair yeni rastgele bir bilgi ve dokümana rastlanılmadığının belirtildiği anlaşıldığından, davacı hakkında, somut ve şimdiki rastgele bir tehdit bulunmaması, karşıt istikamette davacı tarafından belgeye sunulmuş bir bilgi ve evrakın de olmaması nedeniyle, hakkındaki yakın müdafaa kararının kaldırılarak Davet üzerine muhafaza önlemine dönüştürülmesine ait dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
temel No: 2022/405
Karar No: 2022/1224
TEMYİZ EDEN (DAVACI) :.
KARŞI taraf (DAVALILAR) :1- . Bakanlığı
VEKİLİ : .
2- . Valiliği
VEKİLİ : Av. .
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay Onuncu Dairesinin 18/05/2021 tarih ve E:2016/3347, K:2021/2390 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
Ankara Valiliği Vilayet güvenlik Müdürlüğünün . tarih ve . sayılı süreci ile anılan sürecin desteği olan ve 3713 sayılı Terörle Çaba Kanununa nazaran çıkarılan Muhafaza Hizmetleri Yönetmeliği’nin 10. unsurunun iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti:
Danıştay Onuncu Dairesinin 18/05/2021 tarih ve E:2016/3347, K:2021/2390 sayılı kararıyla;
3713 sayılı Terörle Gayret Kanunu’nun süreç tarihinde yürürlükte bulunan haliyle 20. unsuruna, Muhafaza Hizmetleri Yönetmeliği’nin 4, 10, 16 ve 19. hususlarına yer verilerek;
Muhafaza Hizmetleri Yönetmeliği’nin 10. unsurunun incelenmesinden:
Terörle Gayret Kanunu’nun 20. hususuna dayanılarak ve muhafazaya alınacak şahısların tespiti ile güvenliklerinin sağlanmasında uyulacak temel ve yordamların belirlenmesi hedefiyle çıkarılan Müdafaa Hizmetleri Yönetmeliği’nin “Talepleri halinde muhafazaya alınacak öbür şahıslar” başlıklı 10. hususunda; Yönetmeliğin öteki unsurlarında düzenlenen vazifeleri sebebiyle müdafaaya alınacaklar dışında kalan, terör odaklarının Aleni maksadı haline gelen yahut getirilen yahut Çeşitli sebeplerle can güvenliklerinin Önemli ve harici tehdit altında olduğu anlaşılan şahısların talepleri üzerine müdafaaya alınabileceğinin düzenlendiği, bu prestijle düzenlemede 3713 sayılı Kanun’un 20. unsuruna ve hukuka ters bir konu bulunmadığı,
Ankara Valiliği Vilayet güvenlik Müdürlüğünün . tarih ve . sayılı sürecinin incelenmesinden:
Dava konusu süreçle, 29/01/2016 tarihinde toplanan Vilayet Müdafaa Kurulunda davacı hakkında uygulanan yakın muhafaza kararının Davet üzerine müdafaa kararına dönüştürüldüğü konusunun davacıya bildirildiği, davacı tarafından anılan karara karşı 21/03/2016 tarihinde Merkez Müdafaa Konseyine itirazda bulunulduğu, lakin kendisine bir yanıt verilmediği,
Ankara Valiliği Vilayet güvenlik Müdürlüğü Müdafaa Şube Müdürlüğünün davacı hakkında alınacak müdafaa kararına temel olmak üzere yaptığı yazışmalarda, Terörle Uğraş Şube Müdürlüğü tarafından, yapılan operasyonlar sırasında ele geçirilen dokümanlar ortasında davacının isminin geçtiğine ve tehdit edildiğine dair rastgele bir bilgi ve dokümana rastlanılmadığı, Asayiş Şube Müdürlüğü tarafından, davacı hakkında UYAP ve KİHBİ sisteminde kayıt olmadığı, İstihbarat Şube Müdürlüğü tarafından ise, terör örgütlerinin amacı olduğuna dair rastgele bir bilgi ve dokümana rastlanılmadığı konularının bildirildiğinin görüldüğü,
Koruma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 8. hususunda, Devlet Emniyet Mahkemesi (Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 250. unsuru uyarınca özel Yetkili Ağır Ceza Mahkemesi) Yargıç ve savcılarının, vazifeleri mühletince ve talepleri halinde müdafaaya alınacak halk vazifelileri ortasında sayıldığı, böylece, anılan bireylerin vazife müddetinden sonra muhafazaya alınmalarının; Özel misyonları nedeniyle değil, genel Emniyet tehlikesi nedeniyle müdafaaya alınacaklar hakkında düzenleme getiren Yönetmeliğin 10. unsurundaki “terör odaklarının Aleni gayesi haline gelmesi” yahut “can güvenliğinin Önemli ve harici tehdit altında olması” şartlarının varlığına bağlı kılındığı,
Uyuşmazlıkta; Devlet Emniyet Mahkemesi cumhuriyet savcısı olarak daha Evvel misyon yapmış olan davacı hakkında yapılan araştırmada, terör örgütlerinin Aleni maksadı olduğuna yahut can güvenliğinin Önemli ve harici tehdit altında olduğuna dair şimdiki rastgele bir bilgi ve dokümana rastlanılmadığının belirtildiği anlaşıldığından, davacı hakkında, somut ve aktüel rastgele bir tehdit bulunmaması, zıt istikamette davacı tarafından evraka sunulmuş bir bilgi ve evrakın de olmaması nedeniyle, hakkındaki yakın müdafaa kararının kaldırılarak Davet üzerine muhafaza önlemine dönüştürülmesine ait dava konusu süreçte hukuka terslik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davacı tarafından, Muhafaza Hizmetleri Yönetmeliği’nin 10. hususunun 3713 sayılı Kanun’a karşıt düzenlemeler getirmesi nedeniyle normlar hiyerarşisine karşıt olduğu, bu prestijle can güvenliğinin tehlikeli olduğuna dair rastgele bir somut tespit bulunmasa dahi yakın müdafaa önleminden yararlandırılması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI:
Davalı yönetimler tarafından, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın yol ve hukuka Müsait bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ FİKRİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve belgedeki evraklar incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin son kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun 49. hususunda yer alan;
“a) vazife ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka alışılmamış karar verilmesi,
c)Usul kararlarının uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte yanılgı yahut eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar yöntem ve hukuka Müsait olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen tezler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Danıştay Onuncu Dairesinin temyize bahis 18/05/2021 tarih ve E:2016/3347, K:2021/2390 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 04/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Yorum Yok